Απάντηση στον Μητροπολίτη Προικοννήσου δίνει ο Σεβ. Μητροπολίτης Σιδηροκάστρου κ. Μακάριος.
Σύμφωνα με τον Μητροπολίτη Σιδηροκάστρου ο Μητροπολίτης Προικοννήσου στον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook δημοσίευσε κάποια αρνητικά στοιχεία για την πανήγυρη στην εορτή του Αγίου Αλεξίου που πραγματοποιήθηκε στις 17 Μαρτίου στην Ιερά Μονή του Ακριτοχωρίου της Ιεράς Μητροπόλεως Σιδηροκάστρου.
Ο Μητροπολίτης Μακάριος μιλώντας στη Romfea.gr ανέφερε ότι Θεώρησε χρέος του να δώσει κάποιες διευκρινίσεις στον Άγιο Αδελφό στον ίδιο ιστότοπο για την αλήθεια των πραγμάτων, πλην όμως ο Σεβασμιώτατος δε δέχθηκε το αίτημα να μας “έχει φίλους”.
“Κατά συνέπεια κ. Πολυγένη στέλνουμε σε σας μέσω της Romfea.gr αυτήν την απάντηση για λόγους δημοκρατικής δεοντολογίας και ευαισθησίας, ώστε οι αναγνώστες να βγάλουν τα δικά τους συμπεράσματα δηλώνοντας ότι δεν έχουμε κάτι εναντίον του αδελφού, τον οποίο θεωρούμε ιδιαίτερα αγαπητό και που του ευχόμεθα τα καλύτερα και κυρίως καλή Σαρακοστή” – ανέφερε ο κ. Μακάριος.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΠΡΟΙΚΟΝΝΗΣΟΥ
Αγαπητέ μου Joseph Harkiolakis, αν και είμεθα στην περίοδο της Μ. Τεσσαρακοστής και δεν πρέπει να ‘’κρίνουμε ίνα μη κριθούμε’’, σεις μπήκατε στον πειρασμό του: ‘’σύ τίς εί ο κρίνων αλλότριον ικέτην’’;
Και εγώ διερωτώμαι μαζί σας, ως συνέχεια των γραφομένων σας: ‘’πλήρης ανατροπή και της πνευματικής τάξεως’’;
Θεωρείτε ορθό για επουσιώδη θέματα να αναλωνόμεθα και να δάκνωμεν αλλήλους, εν μέσω μάλιστα ως λέτε Μ. Τεσσαρακοστής;
Σείς δυστυχώς μπήκατε στον πειρασμόν εκ του ασφαλούς, βέβαια, και της πλήρους ησυχίας σας στο κλεινόν άστυ, να κρίνετε πράγματα που δεν τα γνωρίζετε, μα και δεν τα αντιλαμβάνεσθε, παρά μόνον ακαδημαϊκά.
Σείς ζείτε και απολαμβάνετε τα δευτερεύοντα και μείς την ‘’ουσία’’. Ελάτε να ζήσετε αυτό που εμείς έχουμε ως πολύτιμο θησαυρό και που οφείλουμε να τον διατηρήσουμε ανόθευτο και τότε θα μιλάμε στο ίδιο πνευματικό μήκος κύματος.
Διαθέτετε βλέπω Facebook, πρώτος πειρασμός.
Ο δεύτερος πειρασμός, βάζετε όνομα αγγλικό. Γιατί; Ίσως για να μην ξεχάσετε την παλαιάν διακονίαν σας.
Και ο τρίτος πειρασμός, δεν γράφετε την ιδιότητά σας.
Μητροπολίτης δεν είστε; Γιατί το αποσιωπάτε; Ο Προικοννήσου Ιωσήφ!
Άρα μπορώ να σας αποκαλώ αδελφό και μάλιστα αγαπητό, αφού είστε τω όντι.
Όμως, αδελφέ μου, γιατί μας κρίνετε; Αμφιβάλλετε ότι η Θεία Λειτουργία των Προηγιασμένων δεν ήταν τέτοια;
Δηλαδή ήταν άκυρη και αντίθετη με το πνεύμα της Εκκλησίας κατά την άποψή σας;
Αμφιβάλλετε παρά το πλήθος των Αρχιερέων και των Ιερέων ότι δεν έγινε κέντρο διερχομένων, Αρχιερέων, Ιερέων και Διακόνων, το Καθολικό της Μονής μας;
Σας είπε κανείς ότι έγινε οχλαγωγία; Όταν η κατάνυξη και η ηρεμία των ψυχών μας, που ήλθατε να χαλάσετε εκ του μακρόθεν με το κείμενό σας, περίσσευε;
Αδελφέ, όλοι μας κατά την έξοδο της Ιεράς Παρακαταθήκης, ήμασταν γονατιστοί μέχρι κάτω, καθώς και το πλήρωμα της Εκκλησίας. Όλοι μα όλοι.
Οι φωτογραφίες ωραίες μεν αλλά ψυχή δεν έχουν και μας περιορίζουν την όραση και την αντίληψη.
Εν τοιαύτη περιπτώσει και κατά την λογική σας που της λείπει συναισθηματικός εκλεπτισμός, δεν θα έπρεπε να δεχθούμε ούτε εκκλησιαζομένους, ούτε κανένα για να τελέσουμε Προηγιασμένη στα δικά σας μέτρα. Απλά κατανυκτικά.
Για μας, όμως, όλους και ιδιαίτερα για μένα, η Προηγιασμένη και η κάθε Σαρακοστιανή ακολουθία είναι ΑΝΑΣΤΑΣΗ, είναι ΠΑΝΗΓΥΡΗ, είναι ΑΓΑΠΗ, που εκδηλώθηκε στη γιορτή του Γέροντος Αλεξίου αυθόρμητα, αναστάσιμα, αγαπητικά.
Ένας Γέροντας 86 ετών με πλούσιο έργο και πολλά πνευματικά παιδιά, τιμήθηκε απ’ όλους μας με αγάπη, με χαρά, με ευφροσύνη, με ευχές, όχι σε παρένθεση, στο περιθώριο, και σε αγκύλες (…..) που πονούν.
Δεν χαίρεστε που τόσοι άνθρωποι μας αγαπούν; Από Βουλγαρία, από Εσθονία, από τα πέρατα της πατρίδος μας, ήλθαν να εκφράσουν την αγάπη και τις ευχές τους και μείς δώσαμε τον καλύτερο εαυτό μας.
Κι αν κάποιος ευθύνετε για όσα μας καταλογίζετε, είμαι εγώ ο Επίσκοπος και Μητροπολίτης της περιοχής. Εγώ έδωσα την εντολή να Ιεροφορεθούν όλοι. Ποιο το κακό; Η κατάνυξη; Μα δεν είχαμε; Για μας ήταν η χαρά της επικοινωνίας, η χαρά της προσμονής και η αγάπη στα πρόσωπα.
‘’Μη λοιπόν γενώμεθα κενόδοξοι αλλήλους προκαλούμενοι, αλλήλοις φθονούντες. Αδελφέ, εάν και προληφθή άνθρωπος έν τινι παραπτώματι, υμείς οι πνευματικοί, καταρτίζετε τον τοιούτον, εν πνεύματι πραότητος, σκοπών σεαυτόν μη και σύ πειρασθείς. Αλλήλων τα βάρη βαστάζετε’’.
Στην περίπτωσή μας το φρένο δεν είστε εσείς ή τα γραφόμενά σας, αλλά εμείς οι ίδιοι. Έχουν γνώσιν οι φύλακες. Γνωρίζουμε και να τρέχουμε και να σταματάμε.
Αλλά και για να γνωρίζετε την αλήθεια των πραγμάτων, στην προσφώνησή μου στους Αγίους Αρχιερείς, και στους Ιερείς, στις μοναχές και στον Γέροντα, και σ’ όλο το εκκλησίασμα το πρώτο που είπα ήταν ότι η Εκκλησία δεν προβλέπει στο τυπικό της λαμπρή και πολυπρόσωπη συμμετοχή κληρικών στην Θεία Λειτουργία, όμως για τον πανηγυρικό χαρακτήρα της ημέρας και εν ονόματι της αγάπης, κάνουμε υπέρβαση και οικονομία και καταλύουμε έλαιον και κάνουμε έλεος, σε μέρα που δεν επιτρέπεται, χωρίς να εσθίουμε ο ένας τον άλλον ‘’τω αυτώ φρονούντες’’.
Σας περιμένουμε να συλλειτουργήσουμε ακόμη και Σαρακοστή. Θα είναι χαρά μας. Δεν είμεθα αυστηροί. Δίκαιοι είμεθα. Σας αγαπάμε και σας τιμούμε.
