Ο Αύγουστος στην Ελλάδα δεν είναι απλώς ένας μήνας διακοπών. Είναι ένας μήνας μνήμης, ευλάβειας και λαϊκής κατάνυξης. Και η κορύφωση αυτής της βαθιάς πνευματικής διαδρομής έρχεται στη μέση του μήνα, στις 15 Αυγούστου, με την Κοίμηση της Θεοτόκου – τη μεγαλύτερη γιορτή του καλοκαιριού, το αποκαλούμενο «Πάσχα του καλοκαιριού».
Η Παναγία: Η Μάνα Όλων
Η Παναγία δεν είναι απλώς μια αγία μορφή. Για τον Έλληνα είναι η μάνα, η παρηγορήτρα, η προστάτιδα, εκείνη που ακούει, που συντρέχει, που δακρύζει μαζί με τον λαό. Είναι η καρδιά του λαϊκού θρησκευτικού συναισθήματος. Είναι η γλυκιά μορφή που στέκεται πάνω από τα εικονίσματα, τα τάματα, τις προσευχές και τις ελπίδες.
Η Κοίμησή της δεν βιώνεται σαν τέλος, αλλά σαν μετάβαση. Η παράδοση μιλά για ένα θάνατο ειρηνικό, περιβεβλημένο από φως, και μία μετάσταση – όχι φθορά, αλλά ένωση με το θείο. Η Παναγία δεν «χάθηκε»· ανέβηκε, για να παραμείνει πιο κοντά μας από ποτέ.
Η Ελλάδα Που Προσκυνά
Από την Τήνο ως την Πάρο, από τη Σουμελά ως τη Σκιάθο, όλη η χώρα γίνεται ένα απέραντο προσκύνημα. Χιλιάδες άνθρωποι ανεβαίνουν ανηφορικούς δρόμους, με γυμνά πόδια και καρδιά γεμάτη πίστη. Στα χέρια κρατούν τάματα, λουλούδια, και δάκρυα – άλλοτε χαράς, άλλοτε λύτρωσης.
Η νηστεία του Δεκαπενταύγουστου, που ξεκινά την 1η Αυγούστου, δεν είναι τυπική ιεροτελεστία, αλλά μια προετοιμασία καρδιάς. Κάθε μέρα, στους εσπερινούς και τις παρακλήσεις, η Παναγία υμνείται, όχι μόνο με ψαλμούς, αλλά με στεναγμούς λαού.
Πανηγύρια Με Άρωμα Παράδοσης
Και όταν έρθει η μέρα της εορτής, η χαρμολύπη μετατρέπεται σε γιορτή ζωής. Τα καμπαναριά χτυπούν χαρμόσυνα, τα τραπέζια γεμίζουν, και οι πλατείες ζωντανεύουν με πανηγύρια που ενώνουν την πίστη με τη χαρά. Μουσικές, χοροί, κρασί, και η αίσθηση ότι ο τόπος αυτός –παρά τις δυσκολίες– αντέχει, γιατί πιστεύει.
Σε έναν κόσμο που αλλάζει, ο Δεκαπενταύγουστος παραμένει ακίνητος πυλώνας. Είναι το σημείο συνάντησης του θείου με το ανθρώπινο, της παράδοσης με το σήμερα, του χωριού με την ψυχή μας.
Είναι η στιγμή που η Ελλάδα θυμάται ποια είναι – όχι μέσα από λόγια, αλλά μέσα από πράξεις απλές, βαθιά συμβολικές: μια μετάνοια μπροστά σε μια εικόνα, ένα άναμμα κεριού, ένα σιωπηλό βλέμμα στον ουρανό.
Serres24
