Ένα ενδιαφέρον ρεπορτάζ για το πως χαράκτηκε ο δρόμος Σερρών Ηράκλειας, δημοσιεύει στο “Σερραικόν Θάρρος’ ο δημοσιογράφος Δημήτρης Νάτσιος.
Ο δρόμος, από ένα τυχαίο περιστατικό που χρονολογείται στις αρχές της δεκαετίας του 1950, έχει την σημερινή μορφή καθώς τα σχέδια ήταν άλλα.
Συγκεκριμένα το άρθρο αναφέρει:
«Έχει την ιστορία της η χάραξη της επαρχιακής οδού Σερρών- Ηράκλειας. Την αφηγήθηκε στο «Σ.Θ.» ο συνταξιούχος, Αμμουδιώτης αυτοκινητιστής, Κώστας Μητκώνης ο οποίος είναι σήμερα 83 ετών.
Η σημερινή χάραξη του δρόμου, που αποτελεί το κύριο οδικό άξονα που συνδέει την πρωτεύουσα του Νομού με την κωμόπολη της Ηράκλειας, διασχίζει τα χωριά Καλά Δένδρα, Σκοτούσα, Γεφυρούδι, Βαλτερό. Όπως παρατηρεί κανείς υπάρχουν πολλές στροφές. Χαράχθηκε πριν τον αναδασμό που έγινε στην περιοχή Βαλτερού- Αμμουδιάς. Κοίμησης- Ποντισμένου, στις αρχές της δεκαετίας του 1960.
Ο αρχικός σχεδιασμός, στις αρχές της δεκαετίας του 1950 (1952-1953), προέβλεπε ο δρόμος να περάσει μετά την Σκοτούσα, στην Αμμουδιά, από εκεί στον οικισμό Σαρακατσανέϊκα και να καταλήξει στην Ηράκλεια. Η διαδρομή αυτή ήταν χιλιομετρικά πιο κοντινή κατά 3-4 χιλιόμετρα, σε σχέση με την σημερινή (ο επαρχιακός δρόμος που ενώνει τις Σέρρες με την Ηράκλεια είναι 30 χιλιόμετρα).
Τον παραπάνω σχεδιασμό ανέτρεψε ένα θλιβερό περιστατικό που συνέβη μεταξύ των ετών 1949- 1952-53.
Η συγκοινωνία τότε γινόταν με αλογόκαρα. Φορτωμένα κάρα πηγαινοέρχονταν στην Ηράκλεια. Μέσα στο χωριό Αμμουδιά έλαβε χώρα ένα θλιβερό δυστύχημα. Αλογόκαρο «πάτησε» και θανάτωσε νεαρό, γιό αυτοδιοικητικού προσώπου της Αμμουδιάς. Αυτό είχε ως συνέπεια ο άτυχος πατέρας να αντισταθεί σθεναρά στην χάραξη του δρόμου που θα περνούσε μέσα από την Αμμουδιά.
«Όταν τα κάρα πατούν τα παιδιά μας, φανταστείτε τι θα γίνει όταν έρθουν τα αυτοκίνητα», ήταν το επιχείρημα που κυριάρχησε ανατρέποντας τα αρχικά πλάνα.
Οι αρχές της εποχής του Γεφυρουδίου εκμεταλλεύτηκαν την άρνηση της Αμμουδιάς και ζήτησαν ο δρόμος που θα διαμορφωθεί να περάσει από το χωριό τους. Έτσι ο δρόμος πέρασε από το Γεφυρούδι και το Βαλτερό και κατέληξε στην Ηράκλεια( η πρώτη ασφαλτόστρωση του δρόμου έγινε περίπου το 1958-1959).
Αργότερα, μετά το 1954, υπήρξε χάραξη που ενώνει την Αμμουδιά με το Γεφυρούδι και την Σκοτούσα , στηριζόμενη, κατά το ήμισυ, στο αναδασμό που είχε γίνει στην περιοχή. Ο δρόμος αυτός που ενώνει συγκοινωνιακά τα εν λόγω χωριά ασφαλτοστρώθηκε μετά το 1974.
Για να επανέλθουμε στο θέμα μας, η εξέλιξη εκείνη (το θανατηφόρο δυστύχημα με το κάρο), καθόρισε την κομβική θέση που έχει από τότε, στην επαρχιακή οδό Σερρών- Ηράκλειας το Γεφυρούδι, κατά ένα μέρος και κυρίως το Βαλτερό, τον κεντρικό δρόμο του οποίου πρέπει να διασχίσει οπωσδήποτε αυτός που έχει προορισμό την κωμόπολη της Ηράκλειας.
Ωρα να συζητηθεί η βελτίωση του δρόμου
Με αφορμή την παραπάνω ιστορία θέτουμε το ζήτημα της αναγκαίας βελτίωσης της χάραξης αυτού του δρόμου. Εμείς έχουμε, ίσως, συμβιβαστεί με την μετριότητα και αποδεχόμαστε να κυκλοφορούμε σε ένα δρόμο που χαράχτηκε πριν 70 χρόνια και με τις συνθήκες εκείνης της εποχής. Όμως, σε κάθε ξένο επισκέπτη προξενεί κατάπληξη η εικόνα ενός δρόμου, στη μέση ενός επίπεδου κάμπου, με συνεχείς και απότομες στροφές – λες και έχει να παρακάμψει ανυπέρβλητα φυσικά εμπόδια. Οι τεχνικές δυνατότητες εκείνης της εποχής και η οικονομική κατάσταση της χώρας στις αρχές της δεκαετίας του 1950, δεν άφηναν πολυτέλειες για καλύτερες χαράξεις ενδονομαρχιακών δρόμων. Τώρα όμως, 40 χρόνια μετά την ένταξή μας στην Ε.Ε., μήπως είναι καιρός να ασχοληθούν οι αρμόδιοι με το ζήτημα;»
Πηγή: sertharros.gr – Δημήτρης Νάτσιος
