Ο Αλμπέρτο Εσκενάζυ πέθανε τα ξημερώματα της Δευτέρας 15 Δεκεμβρίου 2025, σε ηλικία 73 ετών, ύστερα από μάχη με τον καρκίνο, στο ογκολογικό νοσοκομείο «Άγιοι Ανάργυροι», παρουσία των στενών συγγενών του.
Γεννημένος στη Θεσσαλονίκη στις 4 Απριλίου 1952, από οικογένεια με εβραϊκές ρίζες, μεγάλωσε σε μια πόλη που κουβαλά μνήμη και πολυπολιτισμικότητα. Σπούδασε υποκριτική στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου και αποφοίτησε το 1976, ανοίγοντας έναν δρόμο που θα τον έφερνε να κινείται με άνεση ανάμεσα σε θέατρο, κινηματογράφο και τηλεόραση
Η φυσιογνωμία του έγινε ιδιαίτερα οικεία στο κοινό μέσα από τις τηλεοπτικές σειρές της δεκαετίας του 1980. Ξεχώρισε, μεταξύ άλλων, στη δραματική σειρά «Ο συμβολαιογράφος» και στο «Φως του Αυγερινού», ενώ συμμετείχε και σε ταινίες και βιντεοταινίες – με πιο χαρακτηριστική την παραγωγή του 1988 «Ο δρόμος προς τη δόξα – το αστέρι». Παράλληλα, είχε παρουσία και στο σανίδι, ακόμη και σε μεγάλους χώρους όπως το Ηρώδειο, ενώ δάνεισε τη φωνή του και σε μεταγλωττίσεις.
Στην επαγγελματική του αρχή βρέθηκε δίπλα σε κορυφαίους δημιουργούς: συνεργάστηκε από νωρίς με τον Κώστα Καζάκο και την Τζένη Καρέζη. Αργότερα, δεν περιορίστηκε στην ερμηνεία. Είχε και εκδοτική δραστηριότητα, ενώ για μια δεκαετία (2001-2011) δημιούργησε τη δική του θεατρική στέγη και σχολή, επενδύοντας στη νέα γενιά ηθοποιών.
Η προσωπική του ζωή έμενε συνήθως χαμηλά – όχι από απόσταση, αλλά από επιλογή. Από τον γάμο του με τη Μαίρη απέκτησε δύο παιδιά, τον Λέοντα (1983) και τη Σάρα (1987), ένα κομμάτι της «κανονικότητας» που, όπως έλεγαν άνθρωποι του χώρου, τον κρατούσε γειωμένο μέσα στη διαρκή έκθεση.
Ο ίδιος, πάντως, δεν έκρυψε ποτέ πως η ζωή του σφραγίστηκε από την απώλεια: σε τηλεοπτική του εξομολόγηση είχε μιλήσει για τον πατέρα του, που πέθανε από καρκίνο ανήμερα των γενεθλίων του όταν εκείνος ήταν 15 ετών, αλλά και για την αδελφή του που έφυγε επίσης από καρκίνο στα 60 της. Στην ίδια συζήτηση είχε σταθεί κυρίως στην αξιοπρέπεια του τέλους, λέγοντας πως «ο άνθρωπος δεν πρέπει να ξεφτιλίζεται».
Τα τελευταία χρόνια, είχε κάνει και ένα πέρασμα από την πολιτική, καθώς στις ευρωεκλογές του 2024 ήταν υποψήφιος με το κόμμα «Κόσμος». Πάνω απ’ όλα, όμως, έμεινε στη δημόσια μνήμη ως ένας ηθοποιός σταθερά παρών: με συνέπεια, εργατικότητα και μια διακριτική, στέρεη παρουσία που συνόδευσε γενιές τηλεθεατών και θεατρόφιλων.
