Ἀγαπητοί μου χριστιανοί,
«Τά πάντα πεπλήρωται φωτός, οὐρανός τε καί γῆ καί τά καταχθόνια», ψάλλει σέ ἱεροπρεπῆ καί χαρμόσυνο τόνο ἡ ἁγία Ἐκκλησία μας ἀπόψε, κατά τήν θεσπέσια καί φωταυγῆ λειτουργία τῆς Ἀναστάσεως, καλώντας μας καί πάλι νά ἑορτάσουμε τήν λαμπροφόρο Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ καί νά πανηγυρίσουμε τό «φαιδρόν τῆς Ἀναστάσεως κήρυγμα». Ἡ Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου μας ἀποτελεῖ τήν κορυφαῖα ἑορτή τῆς Χριστιανοσύνης, γιατί σηματοδοτεῖ τήν νίκη κατά τοῦ θανάτου καί τῆς φθορᾶς καί τήν ἀπαρχή τῆς νέας αἰωνίου χριστοζωῆς. Εἶναι ἡ κατεξοχήν ἑορτή τῆς χριστιανικῆς πίστεως, τῆς εἰρήνης, τῆς κατά Χριστόν ἐλπίδος, τῆς εὐφροσύνης, τῆς ἀγαλλιάσεως, τῆς σωτηρίας καί τῆς ἀγάπης. Εἶναι ἡ ἑορτή τῶν ἑορτῶν καί ἡ πανήγυρις τῶν πανηγύρεων. Ἑορτή ἐλευθερίας καί χαρᾶς. Πάσχα, δηλαδή πέρασμα ἀπό τήν σκιά τοῦ θανάτου στό ἀκτινοβόλο φῶς τῆς ἐν Χριστῷ ἀειζωΐας.
Στήν παρούσα κρίσιμη ἱστορική συγκυρία πού ζοῦμε, ὅπου σκότος μεγάλης ἀνησυχίας καί ἀγωνίας ἐκάλυψε ὁλόκληρο τόν κόσμο, τό μυστήριο τῆς πίστεως στόν Ἀναστάντα Κύριο μᾶς ἐνισχύει καί μᾶς παρηγορεῖ. Ὁ Ἀναστάς Χριστός, ἡ σαρκωμένη, σταυρωμένη καί ἀναστημένη Ἀγάπη, μᾶς χαρίζει τήν δύναμη νά ἀντιμετωπίσουμε τήν σκληρή πραγματικότητα τῆς ζωῆς μας. Ὅταν οἱ διάφορες δοκιμασίες, ὡς ἡ πανδημία τοῦ κορωνοϊοῦ, σκοτεινιάζουν τόν νοῦ καί τήν καρδιά μας, ἡ γεμάτη ἀθανασία καί φῶς ἐλπίδα πού ἀναβλύζει ἀπό τό ἡλιόμορφο καί ἀκτινοβόλο πρόσωπο τοῦ θεανθρώπου Χριστοῦ μᾶς χαριτώνει, μᾶς λυτρώνει, μᾶς ἐλευθερώνει, γαληνεύει τήν συνείδησή μας, φωτίζει, ἱεροποιεῖ, ὡραιοποιεῖ καί νοηματοδοτεῖ τήν ζωή μας καί τόν κόσμο ὁλόκληρο. Αὐτός μόνος, ὁ Θεάνθρωπος Ἰησοῦς Χριστός, εἶναι «ἡ ἀνάστασις καί ἡ ζωή» (Ἰω. 11, 25), «τό φῶς καί ἡ ἀλήθεια» (Ἰω. 8, 12 καί 14, 6) τοῦ κόσμου, «ἡ ὁδός» πρός τόν οὐράνιο Πατέρα, «ὁ Σωτήρ ἠμῶν καί ἡ ἐλπίς πάντων τῶν περάτων τῆς γῆς». Χωρίς τήν πίστη στήν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ ὅλα στήν ἀνθρώπινη ζωή εἶναι ἀδύναμα, χλωμά, τραγικά, ἀχάριστα, περιορισμένα, ἐγκλωβισμένα στό ἀδιέξοδο τοῦ θανάτου. Αὐτήν τήν βεβαιότητα σέ ὅλη τήν πληρότητά της ἀνανεώνει στίς καρδιές μας ἡ ἑορτή τῆς Ἀναστάσεως. Ὁ θάνατος νικήθηκε ὁριστικά καί ἡ ζωή πολιτεύεται!
Σέ μία χρονική περίοδο ὅπου, λόγῳ τῆς ἐνσκηψάσης ἐπιδημίας τοῦ κορωνοϊοῦ, ἀνησυχίες καί δυσκολίες πολλές σκιάζουν τήν ζωή μας, ἡ ὁλόφωτη ἑορτή τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου μᾶς ἀναζωογονεῖ μέ ζείδωρες ἀνάσες ἐλπίδος καί χαρᾶς. Στό θεανδρικό πρόσωπο τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, πού μετέλαβε ἐκουσίως γιά τήν δική μας σωτηρία τῆς ὁδύνης τῶν Παθῶν καί τοῦ θανάτου, πού ἀναστήθηκε ἐκ τῶν νεκρῶν, γιά νά ἑτοιμάσει «τόν δρόμο» γιά τήν ἀνάσταση ὅλων μας, πού νίκησε μέ τόν θάνατό Του τόν θάνατο, πού ἀνεκαίνισε ὀντολογικῶς τήν ἀμαυρωθεῖσα ἀπό τήν ἁμαρτία φύση μας, θεμελιώνεται, καταξιώνεται ἁγιάζεται, δικαιώνεται, ἀποκαθίσταται ὁλόκληρη ἡ ὕπαρξή μας. Ἐμπνεόμενοι ἀπό τό νικηφόρο μήνυμα τῆς Ἀναστάσεως, στερεωνόμεθα στή πίστη ὅτι στόν Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστό δόθηκε «πᾶσα ἐξουσία ἐν οὐρανῷ καί ἐπί γῆς» (Μθ. 28, 18). Αὐτός ὁ ἀναστάς θεάνθρωπος Κύριος, ὁ πρωτουργός τῆς ἀναστάσεώς μας, παραμένει διά τῆς Ἐκκλησίας Του κοντά μας «πάσας τάς ἡμέρας», μᾶς ἁγιάζει, μᾶς φωτίζει, μᾶς χειραγωγεῖ στόν ὁλόφωτο κόσμο τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ, μᾶς περιβάλλει φιλόστοργα ὡς τέκνα ἀναστάσεως, υἱούς καί θυγατέρας εὐδοκίας.
Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,
Λουσμένοι ἀπόψε στήν ἀναστάσιμη πλημμυρίδα φωτός, πού ἀναβλύζει ἀπό τόν Πανάγιο Τάφο τοῦ Σωτῆρος μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἄς εὐωδιάσουν οἱ ἀποσταμένες ψυχές μας μέ ἄρωμα Ἀναστάσεως, ἄς λαμπρυνθοῦν οἱ αἰσθήσεις μας ἀπό τό ἀνέσπερο καί ἱλαρόν φῶς Του.
Αὐτοῦ ἡ χάρις καί τό ἄπειρον ἔλεος εὔχομαι νά ἁγιάζουν καί νά χαριτώνουν πάντοτε τήν ζωή σας, ἀδελφοί καί τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά.
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ – ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ!
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ, ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ, ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΑ
