Με ανακοίνωσή του το Σωματείο Εργαζομένων στην ΔΕΥΑ Σερρών εκφράζει την αντίθεσή του στα “έξυπνα” θδρόμετρα, καθώς θεωρεί πως αυτό φέρνει την επιχείρηση πιο κοντά στην ιδιωτικοποίηση.
Αναλυτικά η ανακοίνωση:
«Το Σωματείο Εργαζομένων της ΔΕΥΑ Σερρών εκτιμά ότι το έργο αντικατάστασης 50.000 λειτουργούντων υδρομέτρων με αντίστοιχα νέου τύπου ηλεκτρονικά ή «έξυπνα» εντάσσεται στο μακρόπνοο σχέδιο ιδιωτικοποίησης της δημοτικής επιχείρησης, που υλοποιείται τμηματικά και αναλόγως των συνθηκών.
Οι διαφημιστές των «έξυπνων» αυτών υδρομέτρων «ξέχασαν» να μας αναφέρουν μια βασική για τα σχέδιά τους λεπτομέρεια. Ότι στις πολλές και διάφορες λειτουργίες τους συμπεριλαμβάνεται και αυτή της διακοπής παροχής νερού από απόσταση.
Μας λένε ότι με τους νέους αυτούς μετρητές ακριβείας θα αντιμετωπιστεί το πρόβλημα του «μη ανταποδοτικού νερού», του νερού δηλαδή που δεν αποφέρει έσοδα στην επιχείρηση.
Στην κατηγορία αυτή υπάγεται και το νερό που είναι απαραίτητο για τη λειτουργία δημόσιων κτηριακών δομών, όπως σχολεία, νοσοκομεία, κέντρα υγείας, πυροσβεστικοί κρουνοί, πότισμα πάρκων κ.ά.
Αναρωτιόμαστε: Πώς θα καταπολεμηθεί το «πρόβλημα» της «μη ανταποδοτικότητας» σε αυτές τις περιπτώσεις; Αν οι υπηρεσίες αυτές δεν (έχουν να) πληρώνουν, θα κόβεται η υδροδότηση;
Υπενθυμίζουμε εδώ το αυτονόητο. Ότι τα λειτουργικά έξοδα των δημόσιων/δημοτικών υπηρεσιών πρέπει να καλύπτονται αποκλειστικά και μόνο με δημόσια χρηματοδότηση.
Ή μήπως πρέπει δεχτούμε ότι ξοδεύονται 16 + εκατομμύρια για να μπορούν να «ελέγχουν», όπως μας λένε διαφημιστικά, οι καταναλωτές με το κινητό την ένδειξη του μετρητή τους «σε πραγματικό χρόνο»; Αυτό είναι που απασχολεί τους τελευταίους; Σοβαρά τώρα!
Τι θα γίνεται αν ο πολίτης/καταναλωτής δεν (μπορεί να) πληρώνει; Η ΔΕΥΑ θα λειτουργεί στα πρότυπα των τραπεζών, διαχωρίζοντας τους καταναλωτές σε «πράσινους» και «κόκκινους», διακόπτοντας, από απόσταση, την υδροδότηση στους τελευταίους;
Γνωρίζουμε ότι η ηγεσία της ΔΕΥΑΣ «οραματίζεται» από χρόνια μία επιχείρηση ύδρευσης στο νομό, σε πρώτη φάση, και μία σε επίπεδο Περιφέρειας (Κεντρικής Μακεδονίας) κατόπιν.
Θεωρούμε λοιπόν ότι το πολυδιαφημιζόμενο αυτό έργο μόνον ως τμήμα του συνολικού-στρατηγικού σχεδίου προς την ιδιωτικοποίηση μπορεί να κατανοηθεί. Σε ένα μελλοντικό χρόνο, που όλες οι ΔΕΥΑ θα έχουν συγχωνευτεί σε μία γιγαντιαία Επιχείρηση Ύδρευσης – Αποχέτευσης, σε μια επιχείρηση που θα έχει «τακτοποιήσει» τους λογαριασμούς της με το «πλεονάζον» προσωπικό/εργαζόμενους και θα έχει τη δυνατότητα τηλε-ελέγχου και τηλε-τιμωρίας όσων δεν (έχουν να) πληρώνουν, τότε θα έχουν συμπληρωθεί όλα τα προαπαιτούμενα ώστε το «πακέτο» να καταστεί «ελκυστικό» για το τελικό βήμα: Την πλήρη ιδιωτικοποίηση της διαχείρισης – ενιαίας τιμολόγησης του νερού και την ανάθεση της λειτουργίας της σε υπερεθνικά ιδιωτικά εταιρικά σχήματα, εισηγμένα στα χρηματιστήρια.
Κανένας πολιτικός έλεγχος των τοπικών κοινωνιών δεν μπορεί να υπάρξει σε τόσο μεγάλα μεγέθη. Την ίδια στιγμή οι γενικότερες πολιτικές επιλογές (κεντρικές και τοπικές) υπέρ της «έξυπνης» ιδιωτικής επιχειρηματικότητας δεν αφήνουν περιθώρια αμφιβολιών για τις πραγματικές τους προθέσεις.
Θα μπορούσε και θα έπρεπε να υλοποιηθούν έργα χρήσιμα για τους πολίτες, που να εξυπηρετούν τις πραγματικές ανάγκες της δημοτικής επιχείρησης και των δημοτών, όπως:
α. Η δημιουργία και στελέχωση τμήματος του Χημείου, ώστε να ενισχυθεί περισσότερο η εμπιστοσύνη για την καλή ποιότητα του νερού και η εξοικονόμηση κόστους οφέλους, μια και για τις χημικές αναλύσεις δε θα χρειάζονταν εξωτερικοί συνεργάτες.
β. Η ενίσχυση της ΔΕΥΑΣ με μόνιμο προσωπικό για τη διασφάλιση της εύρυθμης λειτουργίας της. Ενώ το ισχύον οργανόγραμμα προβλέπει 115 εργαζόμενους/ες, σήμερα εργάζονται μόνο 95.
Όμως οι επιλογές των διοικούντων προς διαμετρικά αντίθετες κατευθύνσεις δείχνουν: προς δραστική μείωση του αριθμού εργαζομένων, την ίδια μάλιστα στιγμή που επιτελικοί σχεδιασμοί προβλέπουν διεύρυνση ήδη λειτουργούντων αντικειμένων (π.χ. επέκταση εγκαταστάσεων βιολογικού καθαρισμού), αλλά και ανάληψη άλλων, πέραν αυτών που η ΔΕΥΑΣ ασκεί τώρα (όπως άρδευση)!
Δε συμμεριζόμαστε καθόλου την ευφορία των πολιτικών και υπηρεσιακών παραγόντων για την «πανευρωπαϊκή πρωτιά» και «πρωτοπορία» του συγκεκριμένου έργου.
Παραπλήσιες «πρωτοπορίες», «τεχνολογίες αιχμής» (τότε) και «έξυπνες λύσεις» (ιδιωτικοποιήσεις) εφαρμόστηκαν σε πρωτεύουσες και μεγάλες πόλεις της Ευρώπης και της Αμερικής πριν 30 περίπου χρόνια και οδήγησαν σε καταστροφικά αποτελέσματα, σχετικά με την ποιότητα/τιμολόγηση του νερού και των παρεχόμενων υπηρεσιών. Κάποιες από τις πόλεις αυτές κατάφεραν, με μακρόχρονους αγώνες (πολιτικούς και πολυδάπανους νομικούς) να επανακτήσουν μέρος του δημόσιου/δημοτικού ελέγχου, ενώ άλλες βρίσκονται σε διαδικασία διεκδίκησης.
Για ποια λοιπόν «πανευρωπαϊκή πρωτιά» μιλάμε; Γι΄αυτή που σε άλλες χώρες δοκιμάστηκε 30 χρόνια πριν και απέτυχε παταγωδώς, σε ό,τι αφορά το δημόσιο/κοινωφελή χαρακτήρα του νερού;
Καλούμε τον κο Δήμαρχο και τη διοίκηση της ΔΕΥΑ:
α. Να μας ενημερώσουν για την πρόβλεψη της οικονομοτεχνικής μελέτης αυτού του έργου. Με δεδομένο το εξαιρετικά υψηλό κόστος ανά μονάδα των μετρητών αυτών, σε πόσες δεκαετίες προβλέπεται η απόσβεση των 16+ εκατομ. ευρώ, εάν πρόκειται απλώς για την καταγραφή/χρέωση/είσπραξη κάποιων μικρών ποσοτήτων νερού, που τώρα «διαφεύγουν» στις ιδιωτικές παροχές (οικίες – καταστήματα);
β. Να δημοσιοποιήσουν αναλυτικά ΟΛΕΣ τις τεχνικές/λειτουργικές δυνατότητες αυτών των «έξυπνων» υδρομέτρων.
Μήπως με κάποιες από αυτές ΔΥΝΗΤΙΚΑ παραβιάζονται και ευαίσθητα προσωπικά/οικογενειακά δεδομένα, όπως το να γνωρίζουν τρίτοι, σε πραγματικό χρόνο, πότε (ποιες μέρες) δε βρίσκεται κανείς στο σπίτι, οπότε αυτοί να μπορούν να το «επισκεφτούν» ανενόχλητα!
Να μας πουν, επίσης, εάν αναγνωρίζουν στον πολίτη/καταναλωτή το δικαίωμα να αρνηθεί την αντικατάσταση του υπάρχοντος και λειτουργούντος («ανόητου»;) υδρομέτρου του με νέο «έξυπνο»!! (τοποθέτηση μόνο με τη συναίνεση του πολίτη)
Για όλους αυτούς τους λόγους το Σωματείο μας δηλώνει την αντίθεσή του στο έργο της τοποθέτησης ηλεκτρονικών μετρητών.
Το νερό πρέπει να παραμείνει δημόσιο-κοινωνικό αγαθό, ανθρώπινο δικαίωμα για όλους.
Η εμπορευματοποίησή του είναι έγκλημα κατά του πολιτισμού και της φύσης.
«Μόλις αφήσουμε τους νόμους της παγκοσμιοποιημένης
αγοράς να ρυθμίζουν και το νερό, τότε οι πισίνες των
πλουσίων θα αποκτήσουν υψηλότερη προτεραιότητα από
το νερό για την επιβίωση των φτωχών»
Βαντάνα Σίβα
Ινδή περιβαλλοντική ακτιβίστρια – συγγραφέας
